پاییــــــــز
ای بهار برگ ریز
ای صدای قـلب مـن
ای گلشــن آشنــایـــی
چقدر به تو وابستــه ام
در اولین شـب زمستـــان دلم برایت تنگ میشود
و

گونه هایم
خیابان نمناک یک شب پاییزیست

به یاد دارم
شب هایی را که تا سحر
در خیابان های این شهر پاییزی
در زیر بغض ابرهایت قدم بر میداشتم
و خاطرات شیرین درد را با تو تکرار میکردم

و سحر گاه،رفتگر الاف
خاطرات را جارو میکردو به جوی میسپرد

و غرش آسمانت
در هنگام آشتی دو برادر
کاش میدانستم به کجا خواهی رفت
تو بر من فریاد میزدی و من..
فقط می باریدم

تو رفتی
و من به پاس آن شب ها میبارم

پاییز لعنتی
بهانه ی شب های دلتنگی
خدافظ

همین عکس با طرح متفاوت

کاش گرگی می آمد و دستان سفید کرده اش را نشانمان می داد

و در را برایش باز می کردیم

لعنتی ! در این خانه را گرگ ها هم نمی زنند دیگر

*******************************

گریه کن !!!!
تسکین

هر که آید گوید
گریه کن، تسکین است
گریه، آرام دل غمگین است
چند سالی است که من می گریم
در پی تسکینم
ولی ای کاش کسی می دانست
چند دریا بین ما فاصله است
من و آرام دل غمگینم

***********************************

کمی زود بود، ولی...

دعایت گرفت مادر بزرگ !

پیر شدم... !!

**********************************

این روزها شیرین میزنم ؛ بی آنکه پای فرهادی در میان باشد

*****************************

دلم میخواد یه نفر ازم

بپرسه که چطوری؟ 

بگم...خوبم

بغلم کنه و بگه دروغ بسه...

چی شده؟؟

این هم همین عکس و متن هست اما با طرح متفاوت

عکـــــــس